مفت مان ويندس مري
دل دکيءَ کي دلربا ڏي، ڪو دلاسو دلبري
تنھنجي محبت ۾ مٺا نه ته، مفت مان ويندس مري
عشق تنھنجي ۾ عجيبا، آگ اڌمي ٿي اندر
ڏيو ڏکايل کي دوا، ديدار جي کولي دري
پاڻ غرضو ٿي پرين، پاسو نه ڪر پينار کان
ور ڇڏي واٽن مٿان، ويجھا اچو واپس وري
ناز جي نيزن سنديون، نوڪون ھڻي ڪيئي ناتوان
چھڪ چشمن جا ڏيئي، چيري ڪئي تو دل چري
محب من ماڻا ڇڏي، منشي سان ڪر ڪا مھتري
روڄ جون راھون ڇڏائي، ڪر رُلين سان رھبري
11.8.1962
ھيرڻ جاگير