حضرت نوح عليه السلام جو پنهنجي قوم کي حق جي دعوت جي ڏيڻ:
”بيشڪ اسان (حضرت) نوح کي سندس قوم ڏانهن (پيغمبر ڪري) موڪليو. سو هن پنهنجي قوم کي (همدردي ۽ محبت وچان) چيو ته اي منهنجي (پياري) قوم! الله جي بندگي ڪريو (شيطان جي بندگي ڇڏي ڏيو يعني پاڻ تي ظلم ڪرڻ ۽ ٻيا گناهه جا ڪم ڦٽي ڪريو. ياد رکو ته) الله کانسواءِ توهان جو ڪو به معبود ڪونهي (جنهن جي ٻانهپ ڪريو. خدا جي حڪمن جي خلاف ڪنهن جي به حڪم جي تعميل ڪرڻي ناهي.) بيشڪ مون کي اوهان جي بنسبت ڏاڍو خوف آهي ته متان اوهان تي وڏي ڏينهن جو عذاب اچي ڪڙڪي.“
اِنِّیۡ لَکُمۡ رَسُوۡلٌ اَمِیۡنٌ ﴿۱۰۷﴾ۙ فَاتَّقُوا اللّٰہَ وَ اَطِیۡعُوۡنِ ﴿۱۰۸﴾ۚ وَ مَاۤ اَسۡـَٔلُکُمۡ عَلَیۡہِ مِنۡ اَجۡرٍ ۚ اِنۡ اَجۡرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الۡعٰلَمِیۡنَ ﴿۱۰۹﴾ۚ فَاتَّقُوا اللّٰہَ وَ اَطِیۡعُوۡنِ ﴿۱۱۰﴾ؕ (سورة الشعراء: 110-107)
”مان توهان جي لاءِ اعتبار جوڳو پيغمبر آهيان. تنهن ڪري خدا کان ڊڄو ۽ منهنجي پيروي ڪريو (ڇو ته مان فقط خدا جا حڪم ٿو پهچايان.)
۽ (ڏسو ته) مان انهيءَ ڪم لاءِ (جو ڪيان ٿو پيو ) ڪنهن به قسم جو اجورو يا عيوضو اوهان کان ڪونه ٿو گهران. منهنجو اجورو ته فقط جهانن جي پروردگار جي ذمي آهي. تنهن ڪري خدا کان ڊڄو ۽ منهنجي حڪمن جي تعميل ڪيو (ڇو ته اهي خدا جا حڪم آهن.)“
وَ لَقَدۡ اَرۡسَلۡنَا نُوۡحًا اِلٰی قَوۡمِہٖ فَقَالَ یٰقَوۡمِ اعۡبُدُوا اللّٰہَ مَا لَکُمۡ مِّنۡ اِلٰہٍ غَیۡرُہٗ ؕ اَفَلَا تَتَّقُوۡنَ (سورة المةمنون: 23)
”۽ هي حقيقت آهي ته اسان نوح کي سندس قوم جي طرف (هدايت لاءِ) موڪليو هو. هن کين چيو هو ته اي منهنجي قوم جا ماڻهؤ! الله جي ٻانهپ ڪريو. کانئس سواءِ اوهان جو ڪو به معبود ڪونهي . پو، ڇا توهان (بد عملن جي نتيجن کان) نٿا ڊڄو؟“