شاعري

خود ڪلاميءَ جو پورٽريٽ

بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي. سندس نظم توڙي نثر نہ فقط ڌرتيءَ ۽ سرتيءَ جي سونھن جا تِجلا پسائي ٿو، پر پاڻ عملي طور بہ سچ ۽ سونھن جو ساٿاري بڻجي هميشہ متحرڪ نظر اچي ٿي. بخشل باغيءَ جي پابند شاعريءَ سان گڏوگڏ نثري نظم ۽ آزاد نظم پڻ معاشرتي ڀڃ ڊاھہ ۽ محبتي مايا جو  اهڙو آئينو آهن جنھن ۾ پڙهندڙ کي پنھنجا عڪس جا بجا نظر ايندا. ”خودڪلاميءَ جو پورٽريٽ” ۾ شاعر جي شاعراڻي سفر جا اهڙا سرور بخش ٿَڪ آهن جن کي روح جا پيرَ محسوس ڪري شاعريءَ جي مُسافريءَ جي حُسناڪين کي سارين ٿا. 

  • 4.5/5.0
  • 15
  • 2
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book خود ڪلاميءَ جو پورٽريٽ

وِھُ ۾ اَمرت

وِھُ ۾ اَمرت

تون تنقيد کي تخليق جو موت
ڇو ٿو سمجهين؟
تنقيد ته زندگي آهي
تخليق پڻي جي تحرڪ لاءِ
تنقيد ته تخليق جي آڪسيجن آهي
تون رُڳو اَجائي تعريف جي آلودگيءَ ۾
پنهنجي ليکڪ کي جيئڻ سيکاريو آهي
تون سَطعي پِڻي جي تَري ۾ ڪِري پيو آهين
تون تضاد جي درياھ ۾
غوطا پيو کائين
ٿورڙو سمجهه ۽ ساڃاھ جي ويجهو ٿي
۽ محسوسيات جي تُرهي تي تَرڻ سِک
۽ فرق محسوس ڪر
اَڪ ۽ ماکي جي تضاد ۾