بُک جو سبق ياد ڪرڻ ڏُکيو آهي
بُک مون کي کائي رهي آهي
مان بُک جو کاڄ ٿي رهيو آهيان
بُک جو ڪو به رنگ ناهي
بُک سڀني رنگن کي کائي وڃي ٿي
بُک بي احساس آهي
پر بُک جو احساس ڪيڏو نه پيڙائتو آهي
بُک هميشه پُٺيءَ سان لڳل ڏٻُري پيٽ اندر
سُڪل آنڊن ۾ ڊوڙندي آهي
۽ خانه بدوشن جيان
رَت کان خالي رَڳن ۾ رُلندي آهي
بُک ڏاڍي ڀيانڪ، بدصورت آهي
زندگيءَ جون سڀ حُسناڪيون کير جيان ڦِٽائي ڇڏيندي آهي
بُک جو فلسفو
حيقيقت ۽ تصور ۾ الڳ الڳ ذائقو رکي ٿو
بُک جي سِرڻ، بُکارن کي
پنهنجن وحشي چَنبن ۾ ڪُڪڙ جي چوزن جيان جَهٽيندي رهندي آهي
بُک جو سبق ياد ڪرڻ ڏاڍو اوکو آهي
بُک جي ٻولي پڙھڻ ۽ لِکڻ لاءِ
ڍَءُ جو حافظو لازمي آهي
بُک جي باھ
بُکايل جو رَت ساڙي ڇڏيندي آهي
ڪا به بُک آسماني ناهي
آسمان ته اکين جو دوکو آهي
۽ اُن دوکي مان ئي بُک جي وَبا کي ڦھلايو ويو آهي