هر وقت تُون رهين ٿي، نيڻن جي ڀاڪُرنِ ۾.
سُھڻي سُٺي لڳين ٿي، نيڻن جي ڀاڪُرنِ ۾.
ديدُن سان ديد جانم! ملندِي جڏهن آ پنھنجي،
ڇرڪِي تڏهن ڇپين ٿي، نيڻن جي ڀاَڪُرنِ ۾.
جيڏانھن ٿو نھاريان، اوڏانھن تُون ئي تون آن،
مُرِڪي اچي ملين ٿي، نيڻن جي ڀاڪُرنِ ۾.
ڪڏِ آفتاب وانگي، ڪڏِ ماهتاب وانگي،
اڀرِين ۽ تون لھين ٿي، نيڻن جي ڀاڪُرنِ ۾.
اکڙِيُن جي آرسي ۾، صورت سَدائين تُنھنجي،
سرمي جيان هَجين ٿي، نيڻن جي ڀاڪُرنِ ۾.
هِن هانوَ جي هِندوري سپنن جي سيجَ تي تون،
هر راتِ جو سمُھين ٿي، نيڻن جي ڀاڪرُنِ ۾
عوامي آواز سنڊي مئگزين 07 آگسٽ 2011ع