صدمن جي ستايل کي، اُلڪنِ جا ڏنئي تُحفا.
مُرڪُنِ جي ڇني مالھا، لُڙِڪن جا ڏنئي تحفا.
سَڀُ آسون اُميدون تو، رکَ منجهہ رَلي ڇڏيون،
ٽھڪن تي رکي ٽانڊا، سُڏڪن جا ڏنئي تحفا.
جنھن دل ۾ رُڳو تون هُئين، تَنھن دل جا ڪيئي ٽُڪرا،
ٽُڪرن جا ڪري ٽُڪِرا، ٽُڪَرن جا ڏنئي تحفا.
نيڻن کان کسي ننڊون، اوجاڳا بَڇي ڇڏيئہ،
سپننِ کي ڏئي تيلي، سُورن جا ڏنئي تحفا
افسوس اٿم ڏاڍو، ٿئي قھرُ ڪيو مون سان،
جذبنِ کي گُهٽي گهوگهي، دردن جا ڏنئي تحفا.