ڳل تي تُنھنجي تِرُ
او جاني! ڳل تي تُنھنجي تِرُ.
تِر تہ مون کي موهي آ ڇڏيو،
ساھہ تہ منھنجو سوگهو آ ڪيو،
دل ۾ تُنھنجو گهرُ،
او جاني! ڳل تي تنھنجي تِرُ.
لوڏَ تہ تُنھنجي لک لھي ٿي،
ٽورَ تہ تُنھنجي مورَ مُنڊي ٿي،
قدم قدم تي ڪيئي ڪُھي ٿي،
هاءِ! دليُنِ ۾ وَڍَ وِجهي ٿي،
منَ ۾ مَچي محشرُ.
او جاني! ڳل تي تنھنجي تِر.ُ
ڀؤنر ڀرُون هي تُنھنجا لڳن ٿا،
جي تون کِلين ٿي، چُگهہ ٺھن ٿا،
موهيڙا ڀي واھہ وَڻنِ ٿا،
توکي ڏسندي نيڻن ٺرن ٿا،
گهوري ڇڏيان سِرُ.
او جاني! ڳل تي تنھنجي تِرُ.
سَچُ، تُنھنجي تعريف ڪجي ڇا؟
واھہ جي سُھڻي تُنھنجي ڳچي آ،
ڏندنِ تُنھنجن منجهہ وِٿي آ،
چيلھہ تہ چُهنبُڪ جھڙي سنھي آ.
ڦَٽي ڦُلِي ويتر.
او جاني! ڳل تي تنھنجي تِرُ.