شاعري

ڪاش!

”علي محمد درد سولنگي پراڻن پنڌن جو راهي آهي سندس شاعريءَ جو مجموعو ڪاش خوبصورت احساسن جو اظھار آهي. علي محمد درد سولنگي هڪ ڪھنہ مشق شاعر آهي جنھن جي شاعريءَ ۾ ميچورٽي سان گڏ زندگيءَ جي حقيقت پڻ نظر اچي ٿي هن تقريبن هر صنف تي طبع آزمائي ڪئي آهي ۽ پنھنجي جذبن جو ڀرپور اظھار ڪيو آهي ان چوڻ ۾ ڪو وڌاءُ نہ آهي تہ هو زندگيءَ جي پيڙائن جو شاعر آهي. مجموعي طور علي محمد درد سولنگيءَ جو هيءُ ڪتاب ”ڪاش“ هوا جو هڪ تازو ۽ سرهو جهوٽو آهي جنھن ۾ احساسن جا سڀئي رنگ شامل آهن.“

Title Cover of book ڪاش!

اچي ويھہ ويجهو نہ گهٻراءِ جانم!

اچي ويھہ ويجهو نہ گهٻراءِ جانم!
نہ شرماءِ جانم!
نہ شرماءِ جانم!

اُڃايَلُ گهڻو ها، مان سالن صدين کان،
مون کي پيارِ تون ڪجهہ اکين مان، چپنِ مان،
اچي اُڃ مُنھنجي تون اُجهاءِ جانم!
نہ شرماءِ جانم!
نہ شرماءِ جانم!

رڙي روزُ ٿو روحُ، ريھون ڪري ٿو،
اَڌورو ڪو سپنو، اکين ۾ رهي ٿو،
اچي ساڀيا جي، ڏي دلجاءِ جانم!
نہ شرماءِ جانم!
نہ شرماءِ جانم!

جواني جا جذبا، جهلي ڪو نہ جهلجن،
اندر ۾ الاهي ٿا ارمان پلجنَ،
اچي ٺارِ تن کي، تتي تاءِ جانم!
نہ شرماءِ جانم!
نہ شرماءِ جانم!

قبولي سندم عرضُ ٿي پئه تون راضي،
ڏسان پيو ٿو تو ڏي، تون مڃ مُنھنجي آزي،
وڃنِ درد دل جا، سيني لاءِ جانم!
نہ شرماءِ جانم!
نہ شرماءِ جانم!