مُرڪن جي ضرورت آ.
ٽھڪنِ جي ضرورت آ.
ڇو ايڏو ڌڪاريو ٿا؟
پنھنجن جي ضرورت آ.
صدمن جو ستايل هان،
خوشين جي ضرورت آ.
ڳَلڙن جي ضرورت آ،
گُلڙَن جي ضرورت آ.
جي چاھہ چکائن تن،
چپڙن جي ضرورت آ.
معصوم، مٺن پيارن،
لھجن جي ضَرورت آ.
جي دردُ سندم سمجهن،
اهڙن جي ضرورت آ.