نہ ڪنھن سان ڀي ڦٽايُون ٿا.
رکي ناتو نِڀايُون ٿا.
کِلُون ٿا ۽ کِلايُون ٿا،
ائين غمَ کي لِڪايُون ٿا.
جگرُ پنھنجو جَلايُون ٿا،
نہ ٻئي کي ڪجهہ ٻُڌايُون ٿا.
ڪري منٿون، ٻَڌي ٻانھون،
رُٺل پنھنجا مَڃاَيُون ٿا.
ٽٽل دل جون سڀئي دانھون،
پيا شعرن ۾ سُڻايُون ٿا.
ملن ٿا موٽَ چاهت جي،
سي سيني دردَ لايُون ٿا.