جانم! جانم! تُنھنجو نامُ،
آهي لبنِ تي صبح ۽ شامُ.
تُنھنجو جي پيغامُ نہ پھچي،
سَمِجهہ تہ مُنھنجي نِنڊَ حرامُ.
تُنھنجي هڪڙِي فون جياري،
۽ خاموشي، ڪمُ تمامُ!
سُونھن جي ديوي، روپَ جي راڻي!
آئون پوڄارِي گولو غلامُ.
تو وَٽِ آهي عقلُ، دانائِي،
مان جَھڙوڪر چِريو بامُ.
ڏاڍي تاسَ آهي تنَ منَ کي،
پيارِ پرِيتِ مَنجهان ڪو جامُ.
تون جي مُرِڪين مُکڙيون مُرِڪنِ،
تُنھنجِي ڪاوڙِ، قتلِ عامُ.