شاعري

ڪاش!

”علي محمد درد سولنگي پراڻن پنڌن جو راهي آهي سندس شاعريءَ جو مجموعو ڪاش خوبصورت احساسن جو اظھار آهي. علي محمد درد سولنگي هڪ ڪھنہ مشق شاعر آهي جنھن جي شاعريءَ ۾ ميچورٽي سان گڏ زندگيءَ جي حقيقت پڻ نظر اچي ٿي هن تقريبن هر صنف تي طبع آزمائي ڪئي آهي ۽ پنھنجي جذبن جو ڀرپور اظھار ڪيو آهي ان چوڻ ۾ ڪو وڌاءُ نہ آهي تہ هو زندگيءَ جي پيڙائن جو شاعر آهي. مجموعي طور علي محمد درد سولنگيءَ جو هيءُ ڪتاب ”ڪاش“ هوا جو هڪ تازو ۽ سرهو جهوٽو آهي جنھن ۾ احساسن جا سڀئي رنگ شامل آهن.“

Title Cover of book ڪاش!

نہ تُون ڦيرِ رُخ کي، تُون مون ڏي ڏسِي کِلُ.

نہ تُون ڦيرِ رُخ کي، تُون مون ڏي ڏسِي کِلُ.
اچيِ مِلُ، ٺري دل.

ٻُڌايان ڇا توکي، تُون ڪيڏي وڻين ٿي،
گهڙي، منٽُ، سيڪنڊُ، نہ دل تان لھين ٿي،
نہ ٿِي وسرين هڪ پلُ.
اچي مل، ٺَري دل.

رڳو تُنھنجون سوچون، رُڳو تُنھنجا سپنا،
سوا تَنھنجي مون کي وڻي ٿي نہ دُنيا،
لڳان پيو ٿو پاڳلُ.
اچي ملُ، ٺري دل.

ملين ٿي تہ مُنھنجي حياتي وڌي ٿي،
ڇِڄِين ٿي حياتي، مماتيِ لڳي ٿَي،
لڳي شھرُ مقَتلُ.
اچي مِل، ٺري دل.

رهين روحَ ۾ ٿي، چپن نانءُ تُنھنجو،
وڇوڙي جو ماري مون کي دردُ وجهندو،
دَوا ڪرڪو درِمَلُ.
اچي مل، ٺري دل.