تَنِ من تُنھنجي تارَ سدائين.
اکڙين لُڙڪن لارَ سدائين.
تُون تہ وساري ويٺي آهين،
مون کي تُنھنجي سارَ سدائين.
توکي حاصل جِيت هميشہ،
مُنھنجو مقدر هارَ سدائين.
هِنَ هُنَ ٽوڙِي، تو بہ نہ جوڙي،
دَلڙِي ڏارون ڏارَ سدائين.
اکڙين جو آرامُ هليو ويو،
تُنھنجا ئي اوٽارَ سَدائين.
روح کان راحت کسجي وئي آ،
اندر ۾ آزارَ سَدائين.
خوشيون خوابن ۾ بہ نہ مليُون،
دل ۾ درد هزارَ سدائين.