هو سمنڊَ ڪناري سرتين سان.
پئي ٽھڪ وکيري سکين سان.
ماحولُ سڄو مھڪائي پئي.
گهائي پئي
هُوءَ گهائي پئي.
نوڙي جو سِپيُون ميڙي پئي،
ڪئي ساز دلين ۾ ڇيڙي پئي،
جهومي جهومي جهومائي پئي.
گهائي پئي
هُوءَ گهائي پئي.
ڇولين ۾ سڄو ئي چولو ڀنلُ،
هر انگ اُنھي سان چنبڙي پيلُ،
ڪي ڦٽيون، ڪي ڦٿڪائي پئي.
گهائي پئي
هُوءَ، گهائي پئي.
پيا واءَ تي هُن جا وارَ لُڏن،
ڳلڙن کي ڇُھي چپڙن کي چُمن،
وارن کي جو سُلجهائي پئي،
گهائي پئي
هُوءَ گهائي پئي.
هئہ هن کي ڏِسي ٿي دل آ چري،
ٿو ائين لڳي آ جلَ جي پري.
اکِ اک سان جو اٽڪائي پئي.
گهائي پئي
هُوءَ گهائي پئي.