زندگي منھنجي زندگي ڪانھي.
غم ئي غمُ آ رڳو، خوشي ڪانھي.
آزمائي ڏِٺو آ هَرِ ڪنھن کي،
لوڀُ لالچ آ، دوستي ڪانھي.
جنھن ۾ انسان جو اندر پسجي،
اهڙي ڪائي بہ آرسي ڪانھي.
مُون کي مولا ڏِنو تہ سَڀُ ڪجهہ آ،
هُن سوا ڪابہ ٻي ڪميِ ڪانھي.
انڪري ڪين ٿا وڻون ڪنھن کي،
پاڻ وٽِ پاليسي ٻِٽِي ڪانھي.
مُنھنجي مقدر ۾ ڇو ڀلا يا ربّ!
هُن جي هڪڙي بہ ڪا چُمي ڪانھي.
ها، مَڃان ٿو تہ شعر سادا هِن،
دردُ تن ۾ آ شاعري ڪانھي.