ڄامشوري جي مٺي
هوءَ هڪڙي سُندرَي،
ڇوڪري وسري نہ ٿي.
هاسِٽل جي لان ۾،
پياري پياري پوپري.
ڇوڪري وسري نہ ٿي.
مُرڪ ماکي لار ۽
ٽھڪ ٽاڻو بينسري.
ڇوڪري وسري نہ ٿي
واءَ تي وارن چڳُون،
پيون ڏين ڳِل کي چُمي.
ڇوڪري وسري نہ ٿي.
ڇا جواني هُئي سندس،
ڇا هئسِ اک جي اَڻي.
ڇوڪري وِسري نہ ٿي.