پنھنجو جيونُ بہ هڪ ڪھاڻي آ.
درد سان دوستي پراڻِي آ.
بدنصيبي! شروع ٿيڻ کان اڳ،
پيار جي ٿي وئي پُڄاڻِي آ.
خواب تعبير ماڻي ڪين سگهيا،
روئندي روزُ دل نماڻِي آ.
جيڪا مون کي ڪڏهنِ مِلي نہ سگهي،
اڄ بہ سا روح جي تہ راڻِي آ.
رتَ جي رشتن ئِي رتُ رُئاريو آ.
خونُ ٿي ويو سُفيدُ پاڻي آ.
جِيت هُن جي ٿئي اُنھي جي لئہ،
مون تہ هارايو ڄاڻي واڻي آ.
دردُ دل جو وڃي پيو وڌندو،
ڄاڻُ پنھنجِي بہ موڪلاڻي آ.
روزاني ڪاوش 08 مارچ2012ع