سمورو جڳُ سُتلُ آهي، اَسان جا نيڻ جاڳن ٿا.
اسان جو سکُ ڦٽلُ آهي، اسان جا نيڻ جاڳن ٿا.
سمُوري راتِ سُڏڪن ۾ لُڇي تڙپي گذاريون ٿا،
صفا مَاتمُ متلُ آهي، اسان جا نيڻ جاڳن ٿا.
ڏني آ عشق آرانڀي، مَچايو مَچُ آهي يادُن،
اندر سارو رڌلُ آهي، اَسان جا نيڻ جاڳن ٿا.
وڇوڙي وڍَ وجهي ڏاڍا، اسان جو روحُ ورچايو،
ڪو خنجر ڄڻ کتلُ آهي، اسان جا نيڻ جاڳن ٿا.
دريون درَ، بلب ۽ بتيون، سموري خلق آرامي،
اَسان کان ننڊ رُٺلُ آهي، اَسان جا نيڻ جاڳن ٿا.
ماهوار سوجهرو فيبروري 2012ع