نِيرن نيڻن واري مُنھنجي دلڙي ڪئي تو چوري.
جِيءَ ۾ تُنھنجِي جَهوري لڳل آ، لئن لئن تُنھنجي لورِي.
اوڇوري، اوڇوري
سامھون ايندي سَرِتين سان جو مون سان نيڻ ملائيہ،
ائين لڳو ڄڻ مُنھنجي منَ ۾ ڪھري ڪانَ کُپايئہ،
ڏِينھن اُنھي کان چينُ ڦِٽي ويو، هانوَ ۾ هورا کوري،
اوڇوري، اوڇوري
الڙ جواني تُنھنجي پَسي مان ويٺُس هوشَ وڃائي،
مُرڪ مِٺَي سان مون کيَ ڇڏيو چرِيو تو تہ بڻائي،
ساھہ بہ توتان صدقو ڪيو مون جانِ بہ توتان گهوري.
اوڇوري، اوڇوري
حُسن جي مَلڪا، روپَ جي راڻي، تو تي آئون مران ٿو،
ڪيئن ٻُڌايان توکي؟ توسان ڪيڏو پيارُ ڪيان ٿو،
مِلُ تہ لھي ماندائي مُنھنجي آھہ حياتي ٿوري.
اوڇوري، اوڇوري