شاعري

مرگهه اُڃارا نيڻ

هي ڪتاب شاهد حميد جي شاعريءَ جو پهريون مجموعو آهي. ساجد سنڌي لکي ٿو:”جڏهن شاهد حميد جي ڪوتائن کي پڙهجي ٿو ته سندس شاعري جو هڪ وسيع جهان مختلف صنفن جي روپ ۾ اسان کي اسان جي اندرجو آئينو پسائي جتي نٽهڻ اس ۾ گهاٽي ڇانوري جو احساس ڏياري ٿو، اتي زندگيءَ جي غيرمعنويت رمزن جا راز پڻ سلجهائي ٿو. نهايت سادي ۽ ماٺيڻي طبيعت جي مالڪ شاهد حميد جي شاعري ۾ موجود احساسن جي پختگي سندس تڙپ ۽ اندر ۾ آيل ولوڙ کي اڀاري ٿي. جنهن ۾ سندس داخلي ۽ خارجي ڪيفيتن جي اپٽار جابجا جهلڪندي نظر اچي ٿي.“
  • 4.5/5.0
  • 1839
  • 654
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • شاهد حميد
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book مرگهه اُڃارا  نيڻ

ايڏا وڻن ڏارڙا، ڪنهن لئه ڦولِن ٿا؟

ايڏا وڻن ڏارڙا، ڪنهن لئه ڦولِن ٿا؟
*ڪنهن کي ڳولن ٿا، هيءَ سُوٽاڙيا سُڃ ۾؟

هيءَ جو جهنگ ڪڪڙ، آيو تنهنجي اوهه ۾،
تنهن کي ائين نه تڙ، سانجهيءَ ويلي سيءَ ۾.

ڪويل ڪوڪي انب تي، سارون سَوَ ڏيئي،
۽ اڏري ويئي، ڪُهه ڄاڻان ڪنهن پار ڏي؟

توکي ڳاراڻا، ڪُهه ڄاڻان ڪنهن ڳالهه جا؟
*ملان موراڻا، پُڇ وڃي ڪنهن پار تي!

*مُنڌ ڪڍيا ائين رنگ، جيئن سانوڻ ۾ ڏانگڙو،
شال انهي جي سنگ، گهاريان ٻه ٽي ڏينهڙا.



*سوٽاڙيو= ڪاٺ ڪُٽو
*جهنگ ڪڪڙ= هڪ پکي جيڪو اڪثر ڪري زمين تي هلندو رهندو آهي.
*ڏانگڙو= ٿر ۾ انڊلٺ کي چوندا آهن.
*ملان موراڻا= ٻهراڙيءَ جا ماڻهو تعويذ ڦيڻو ڪرڻ وارن لاءِ اهو اصطلاح ڪم آڻيندا آهن.