هائيڪا
سانجهي آڳر ۾
بتي ٻاريو ڙي
ڏهرن منجهه ڏيئا،
ڪنهن جي لاءِ ٿي وئي؟
ساري ڀٽ ليئا!
ڏينهن پيو ٽهڪي
*گندڻ، گوجون جهول ۾
مهاڻي مهڪي.
*مڇيءَ جا قسم
ڇا ڇا سمنڊ چيو
ڪوڏ پوءِ به ڪپ تي
چُپ ئي ويٺو هو.
جهُڙ ڏئي آڏو
رُناسين ٻئي ڀاڪرين
*آئون ۽ کاڏو
* کاڏو= منهنجو ڳوٺ
*هيءَ تنهنجو راڄو
سدا سانوڻ ڏينهڙا
وڄن جو واڄو
* راڄو= راڄوخاناڻي (اتي ڪنهن جي هجڻ ڏانهن اشارو)
سانوڻ کنوڻ ساڻ
جيڏلون جوانڙيون
پڌر منجهه رهاڻ
جيئري ڪوتا ڄڻ،
هُوءَ جا ملي پنڌ ۾
ڪڻڪ رنگي ڪولهڻ.
پاڻياريءَ جي پريت
وڌا جيون جهول ۾
گهاگهر جهڙا گيت
ڇو نه لڪن ٿا؟
پاڻيءَ منجهان رڇ کي
*ڏنڀرا ڏسن ٿا.
*ڏنڀرا = مڇي
ڪنهن لئه ڪيهن ٿا؟
ڇا کي سوچي واٽ تي
*برڙا بيهن ٿا!
*برڙا= ڇيلا
لاريءَ جا لوڏا،
ڇرڪي نينگر ڇال سان
گسيا جيئن گوڏا.
امڙ اڄ ويئي،
رُنا ويٺي ٻارڙا
*بُٺيءَ ڀر ڏيئي.
* بُٺي = قبر
شال ڇمر ڇُلڪن
اونهاري جي اُس ۾
*ٽيٽا ٿا ٽُلڪن
* ٽيٽا = هڪ پکي
مون تي جهُل نه جهُل
ٽانگر ٽاري ! واءُ ۾
ڇڻندا تنهنجا گل
ٻانهون ڳچيءَ هار
پاڇا پپر اوٽ ۾
هيرون ۽ هٻڪار
ڊهي نه ڊهندا
منهنجا پيرا تو پٺيان،
راهن تي رهندا
*گهگهه ڪيا گهيرا
سارا پکي واءُ ۾
خالي آکيرا
*گهگهه= چٻ
سارا رد دليل
ڄڻيا هڪڙي ڪُک جا
*آئون ۽ عديل
*عديل= عديل خواجه منهنجو دوست
اُڀ سڄو ئي اڇ،
ڪنڀر سوچيو مينهن ۾
*ڪٿي پچندا رڇ؟
*رڇ= ٿانوَ
مون مس سوچيو هو
تنهنجا چپ چمي وٺان
اکيون آڇيون تو
واهوندا ورندا
ڪيسين آرهڙ اُس ۾؟
ڏينهن پيا ٻرندا!
آئون نه ڪو افسوس
آندا مٽ مجاز جا
*منهنجي لاءِ بڪوس
*بڪوس= شراب جو ديوتا
مون لئه گهاٽا وڻ،
ڀٽائي، باهُو هجي
يا هُو فريدڻ
اتي ٽيڪ مٿو
جتي ٿڪجي جهنگ ۾
سانجهيءَ سج لٿو
نڪتو نوريئڙو
۽ ان تي مرڪي وڌو
سانجهيءَ سج ليئڙو
*ڪاڪينڊا هيءَ ڪير؟
جنهن کي پڙو پٽ جو
مينديءَ رتا پير
*ڪاڪينڊو= هڪ جيت
ٻپهريءَ ڌاري
ڀاڳيو ليٽيو جهنگ ۾
وڇن کي واري
وهيءَ ولوڙا
مُرڪن بيٺيون نينگريون
ساڻا ٻه پوڙها
مينهن مٿان ۽ ماگهه
پنڌ پرينءَ جي پار جو،
*واٽون جهڙا واگهه !
*واگهه= شينهن
چنڊ به اُجهاڻو
پنڌ پرينءَ جي پار جو
مان ۽ ٽانڊاڻو
سُتو ڪيئن سڄڻ؟
آيو چنڊ چؤنري مٿان
جنهن جي ننڊ پسڻ
بادل! ڇا ايڏانهن؟!
*ڇايا جهڙيون ڇوڪريون
سڀ ويون ڪيڏانهن؟
* ڇايا= پاڇو
ڪونجڙيون ڪيٽي،
او شل پسان مند جون
لڳهه وٽ ليٽي
*اِشو لوهاڻو
سانڍيو هُن سڀاءُ ۾
سنجها جو ٽاڻو
*ايشور لوهاڻو= منهنجو خوابن جهڙو دوست