ساڳيا ڌوتل مينهن ۾، تنهنجا ڳل هئا!
*حُسي! پُسيءَ جا، گُل ڏٺا تو ماڪ ۾.
ڪوڏر، گنجي، گوڏ، ديهي ساري ڌوڙ ۾،
کاٽي آڙي اوڏ، ويٺا آهن واٽ تي.
*ٻاهر ڪيڏو سيانڊڙو، جهُڳيءَ اندر ڪير؟
سيڪي ويٺو پير، پنهنجا ڳاڙهي مچ تي!
*اڃان ڪٿي جندڙي، آهو پلي ٿي؟
اڃان هلي ٿي، ڪچهري اوطاق تي.
گهر ۾ ڳيچ وهانوَ جا، در تي دُهلاري،
امڙ! اڄ واري، آهي تنهنجي نرت جي.
*حُسي= ڪويءَ جي ڪلاس فيلو ، جنهن کيس شاعري لاءِ اُتساهيو.
*سيانڊڙو= چڀندڙ سيءَ
* آهو پلڻ= هٿ کڻي ڇڏڻ، ٿڪجي پوڻ