شاعري

مرگهه اُڃارا نيڻ

هي ڪتاب شاهد حميد جي شاعريءَ جو پهريون مجموعو آهي. ساجد سنڌي لکي ٿو:”جڏهن شاهد حميد جي ڪوتائن کي پڙهجي ٿو ته سندس شاعري جو هڪ وسيع جهان مختلف صنفن جي روپ ۾ اسان کي اسان جي اندرجو آئينو پسائي جتي نٽهڻ اس ۾ گهاٽي ڇانوري جو احساس ڏياري ٿو، اتي زندگيءَ جي غيرمعنويت رمزن جا راز پڻ سلجهائي ٿو. نهايت سادي ۽ ماٺيڻي طبيعت جي مالڪ شاهد حميد جي شاعري ۾ موجود احساسن جي پختگي سندس تڙپ ۽ اندر ۾ آيل ولوڙ کي اڀاري ٿي. جنهن ۾ سندس داخلي ۽ خارجي ڪيفيتن جي اپٽار جابجا جهلڪندي نظر اچي ٿي.“
  • 4.5/5.0
  • 1841
  • 654
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • شاهد حميد
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book مرگهه اُڃارا  نيڻ

ساڳيا ڌوتل مينهن ۾، تنهنجا ڳل هئا!

ساڳيا ڌوتل مينهن ۾، تنهنجا ڳل هئا!
*حُسي! پُسيءَ جا، گُل ڏٺا تو ماڪ ۾.

ڪوڏر، گنجي، گوڏ، ديهي ساري ڌوڙ ۾،
کاٽي آڙي اوڏ، ويٺا آهن واٽ تي.

*ٻاهر ڪيڏو سيانڊڙو، جهُڳيءَ اندر ڪير؟
سيڪي ويٺو پير، پنهنجا ڳاڙهي مچ تي!

*اڃان ڪٿي جندڙي، آهو پلي ٿي؟
اڃان هلي ٿي، ڪچهري اوطاق تي.

گهر ۾ ڳيچ وهانوَ جا، در تي دُهلاري،
امڙ! اڄ واري، آهي تنهنجي نرت جي.



*حُسي= ڪويءَ جي ڪلاس فيلو ، جنهن کيس شاعري لاءِ اُتساهيو.
*سيانڊڙو= چڀندڙ سيءَ
* آهو پلڻ= هٿ کڻي ڇڏڻ، ٿڪجي پوڻ