ناهي ڏيا ڏيل ۾، هينئڙو هرڻ جيئن
سنڀاليندو ڪيئن، وڇڙي ايڏا ڏُکڙا؟!
هيءَ جو ڍرڪي ڊٻ تي، ڪريو پکيئڙو،
ان جو اوسيئڙو، ڪري ڪائي ڪُوڪ ٿي.
ڏاها! انهي سوال جو، هوندَوَ اُتر ڪو؟!
ماڻهو ماڻهوءَ ڇو، جلائي ٿو جهوپڙي؟
ڪريان مٽ نه ڪنهن به پر، انهيءَ جي گلاب،
ڀڃي جا حجاب، جهوليءَ منجهه جهُلي پئي.
آيل! ڏاڍا ڏينهن ٿيا، ڏٺي سي ڏيهي،
پرانهان پيهي، ويا جن جا سڏڙا!
* ڏيل = بدن