شاعري

مرگهه اُڃارا نيڻ

هي ڪتاب شاهد حميد جي شاعريءَ جو پهريون مجموعو آهي. ساجد سنڌي لکي ٿو:”جڏهن شاهد حميد جي ڪوتائن کي پڙهجي ٿو ته سندس شاعري جو هڪ وسيع جهان مختلف صنفن جي روپ ۾ اسان کي اسان جي اندرجو آئينو پسائي جتي نٽهڻ اس ۾ گهاٽي ڇانوري جو احساس ڏياري ٿو، اتي زندگيءَ جي غيرمعنويت رمزن جا راز پڻ سلجهائي ٿو. نهايت سادي ۽ ماٺيڻي طبيعت جي مالڪ شاهد حميد جي شاعري ۾ موجود احساسن جي پختگي سندس تڙپ ۽ اندر ۾ آيل ولوڙ کي اڀاري ٿي. جنهن ۾ سندس داخلي ۽ خارجي ڪيفيتن جي اپٽار جابجا جهلڪندي نظر اچي ٿي.“
  • 4.5/5.0
  • 1841
  • 654
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • شاهد حميد
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book مرگهه اُڃارا  نيڻ

ايڏا ڀاڪر موهه مان، ڪنهن کي پاتئي نار؟

ايڏا ڀاڪر موهه مان، ڪنهن کي پاتئي نار؟
جو هيءَ ويڙهيل وار، هاڻي اُڏرن واءَ ۾.

جهولي کڻي پٽ کي، ٽهه ٽهه ٽڙي ٿي،
ڪيڏو کڙي ٿي، ناري پونم چنڊ جيئن!

*آهي ڦاٿو آدمي، پرڪرتيءَ ۾ ڄڻ،
ڪيڏا هرڻ ڌڻ، آجا گهُمن جهنگ ۾.

جتي اَسُر ويل ٿي، ماڪ ڌُئاري مُک،
ڇڏي سارا سُک، اتي اڏجي ڳوٺڙو.

*کنڀ کنڊيري واءُ ۾، ڪينگر ڪنڊيءَ تي،
گهوري مڇيءَ کي، سانجهي وير تلاءُ ۾.

وڍي ويرو تار، سارا انگ عُشاق جا،
آ ڪنهن ڪنهن جي سار، تِکي ڪاتيءَ وانگيان.

ڪهڙي ڪهاڻي، ان سان وابسته هئي؟
راڄوخاناڻي، ڇو ٿو هُري هانوَ ۾!



* پرڪرتي= ڪائنات
* ڪينگر _ هڪ پکي (King Fisher) جيڪو هوا ۾ غوطو لڳائي مڇي پڪڙيندو آهي.