ميان! ڪڏهن تو ڏٺيون، ٻُوهل ۾ ٻيريون؟!
۽ تنهن ۾ ڦيريون، ٻهراڙيءَ جا ٻارڙا !
هيءَ جو ڊنگهري ٻير جي، ڦاڙي ڇڏيو هاڻ،
ويچاري پهراڻ، ڌوتو ڪيڏي موهه مان.
تو سان پيچ پريت جا، ٽُٽي نه ٽُٽندا،
ڦٽي پيا ڦُٽندا، هر هر ٽانگر ٽار جيئن.
*ملاح، ٻيڙي ڊونڊڙي، سج لٿي سانا،
جيئڻ جي معنى، لٽو، اجهو مانڙي.
پکين ڪرڳل واءُ ۾، “اڙي الاڙي!”،
جڏهن ڪهاڙي، ڪپيو کٻڙ ڏار کي.
امڙ! منهنجي جندڙي، ڪيڏا ڏکن ڏار،
چوين ٿي ٻيهار، وري موٽان ماڳ تي.
*ٻُوهل= سنهون تيز مينهن
*ڊونڊي ٻيڙي= ٻيڙيءَ جو قسم