ڇو ٿو ڇڪين پنڌ ۾، ڪاموريءَ جا ڪن؟!
ڏس ته پپر پن، ڪيڏا ڪريا واٽ تي!
*ڏس ته ڪنڊيءَ لام تي، ڊانڍيئڙي جي ڍار،
ڄڻ سارو سنسار، آهي هن جي لوڏ ۾!
لتا جيئن ڇتا، ڇوڙي ڇڏيا واءُ ۾،
ڪيئي رنگ رتا، پوپٽ آهن پنڌ ۾.
ڪڏهن لڙي آءُ، سارا سانگ ڦٽا ڪري،
رُکي سُڪي کاءُ، ويهي مون سان مانڙي.
هر ڪنهن لوڏيا هٿ، توکي ائين ويندو ڏسي،
منهنجو سارو سٿ، تنهنجي لاءِ روئندو رهيو.
پيس بوند پلاند تي، ڀڳي لانڍيءَ ڏانهن،
ڪانڌ ورائي ٻانهن، ڀريو هن کي ڀاڪرين.
*ڊانڍيئڙو= هڪ پکي جيڪو وڻن ۾ ڊگها آکيرا ٺاهيندو آهي.
*ڪاموري= ٻڪريءَ جو قسم