ميان! ٻُنڀي ٻاهران، ايڏي سڏو سڏ!
ٿوري دير ته ڇڏ، پرين پرچائي وٺان.
ڏنگيل کجي چهنب ۾، چتون ٽاريءَ تي،
گهُوري ٿو ڇا کي، پرانهين پولار ۾؟
*رُهي واري مينهن، گهر ۾ سڀ سوڙها ڪيا،
هاڻي نڪرن ڪيئن، ڪمري منجهان ٻارڙا؟
هيءَ سُهاڳڻ ڪير؟ وڄون جنهن جي ون ۾!
پاڻيءَ وڌئين پير، گونجيا گيت تلاءُ ۾.
اچي پيو آواز، ڪٿان مُگرمانَ جو،
ٻيو ڪو ايئن ساز، وڄندو ناهي واءُ ۾.
* رُهي وارو مينهن = اهو مينهن جيڪو بنان وقفي وسندو رهي.