هاري
مٽيءَ مان ٿو سون بنائين ڪيمياگر آهين ڪمدار،
پوک سان تنهنجو پيار سدائين،
ريج ڏئي زرخيز بڻآئين،
داڻو داڻو ٻج ڇٽين تون ان اپائين ٿو انبار،
مڻيا موتن ان ڪڻا ٿيا
سنگ به سونهن ڀريا سهڻا ٿيا،
ديس ۾ هر ڪو اناج کائي ملڪان ملڪ ٿين واپار،
تتيءَ ٿڌيءَ ۾ ڪاهين ٿو،
ڏنگيءَ ڦِڏِيءَ کي ٺاهين ٿو،
پاڻ کڻين ٿو ان گنديءَ ۾ ڏئين ٻين کي ان خرار،
عظمت جو مينار تون آهين،
عزت جو اظهار تون آهين،
هر موسم ۾ تنهنجي محنت لائيندي آ رنگ هزار،
ملڪ ۾ تنهنجو مان سوايو،
”صابر“ پيدا وار وڌايو،
قلت ڪڻڪ جي ختم ٿي آهي سارين ڪَيَڙا سَوَ سينگار،
18 جون 1981