آمدِ راحت جا آهن ڏينهڙا
آمدِ راحت جا آهن ڏينهڙا
ڇو ڪيا ايڏا اٿئي اوسيئڙا،
راهه تي ٻاري رکيا ٿي ڏيئڙا،
خوش رهڻ جا خواب هر ڪو ٿو ڏسي،
پر ڏکيا هن ڏيهه ۾ ڏو ٿيئڙا،
واٽ هر ڪا آهي پنهنجي واسطي،
ڇو لڪي پائي هلين ٿو ليئڙا،
ملڪ جا مارون نهارن ٿا مٿي،
ويٺا سارن ٿا وسن ڪي مينهڙا،
آسمان تي اڄ به بادل ٿا ڀَڄن،
جهمر ٿا جوڌا هڻن جهانگيئڙا،
سور سانڍيا هر سِسيءَ آهن سوين،
ڇا اڃا سهندا رهن سانگيئڙا،
ڇو خوشيون خاموش ٿي آهن ويون،
ڪو پتو توکي به آ پانڌيئڙا،
هي ٻڌو پيغام ”صابر“ آ هتي،
”آمدِ راحت جا آهن ڏينهڙا“
27 مارچ 1986