من مندر ۾ آڳ مچائي روڳ لڳائي ويندي آهي
من مندر ۾ آڳ مچائي روڳ لڳائي ويندي آهي،
هڪڙي هستي اهڙي آهي تن تڙپائي ويندي آهي
سوچيان ٿو هي رشتو ڪهڙو منگتو ناهيان ڪشتو ڪهڙو
سوال به آهي سستو ڪهڙو، روح رنجائي ويندي آهي
پيار ڪري ڇو پري وڃي ٿي تنهن بن منهنجي ڪين سري ٿي،
آخر ڇو هوءَ ايئن ڪري ٿي جو ترسائي ويندي آهي،
ڪڏهن ته ٻولي ٻوليون مٺڙيون، ڪڏهن منجهي خط ڪڏهن چٺڙيون
ويجهو ايئن جيئن ريل جون پٽڙيون ايئن رلائي ويندي آهي،
ريت پريت جي ڪو ڪو ڄاڻي ”صابر“ سمجهه ڪٿان سا آڻي،
رمز ڇڏيو آ جنهن جي راڻَي، هُجَ هلائي ويندي آهي،