جنهن جنهن جي گنديءَ ۾ داڻا آهن تن جا چريا سياڻا
جنهن جنهن جي گنديءَ ۾ داڻا آهن تن جا چريا سياڻا
ڪي ڪي ماڻهو پنڻ هاڻا، ڪي ڪي شوق ڪرن شاهاڻا
ڪي ڪي ماڻهو يار نماڻا، ڪي ڪي ماڻهو ال اياڻا
ڪي ڪي ماڻهو سگهڙ سياڻا، ڪي ڪي ماڻهو راڄن راڻا
ڪي ڪي ماڻهو نوان پراڻا، ڪي ڪي ماڻهو اڄ ساماڻا
ڪي ڪي ماڻهو مکڻ چاڻا، ڪي ڪي ماڻهو اڏائن ناڻا
ڪي ڪي ماڻهو ساهه سيباڻا، ڪي ڪي ماڻهو سورن ساڻا
ڪي ڪي ماڻهو موتيءَ داڻا، ڪي ڪي ماڻهو پٿر پاڻان
ڪي ڪي محلن ۾ ويڳاڻا، ڪي ڪي ڀانئن ڀٽون ڀاڻا
ڪي ڪي مَڇِن مار مهاڻا، ڪي ڪي کائن للر لاڻا
ڪي ڪي وڪڻن چونڪيون ٿاڻا، ڪي ته وٺن ٿا طول ويهاڻا
ڪي ڪي ماڻهو مان به سڃاڻان، ڪي ڪي شهري ڪي ڳوٺاڻا
ڪي ڪي ماڻهو انڌا ڪاڻا، ڪي ڪي ماڻهو اورن اوراڻا
ڪي ڪي ٻول ڪرن ٻاراڻا، ڪي ڪي ”صابر“ ڪن ٿا ماڻا