غم آهي تنهنجو گهڻو مونکي مٺا منٺار
غزل
غم آهي تنهنجو گهڻو مونکي مٺا منٺار
قيد قربن ۾ ڪيو ماڻن مونکي دلدار
لات ٿو هر دم لنوان ۽ تات تنهنجي دم بدم
هو هو ڪريان ٿو هر گهڙي آهي اها پڪار
آهين مون کان دور ڇو؟ هر دم رهان مجبورٿو
چپ ڪريان جي مان ٿو کائين تون ٿو ڇا کئون خار
مون کان جي ڪجهه آ ٿيو سو معاف ڪر نالي خدا
مان ته تنهنجو آهيان پر تون کڻين ڇو ٿو ميار
عشق تنهنجي ۾ اچي پنهنجي وڃائي زندگي
رحم ڪر مونتي مٺا ڇو ٿو ڏئين آزار
باغ تنهنجي ۾ مٺا گلڙا سدا ٽڙندا رهن
ڏي ٻه ٽي گلڙا پٽي ٺاهي مان پايان هار
آهي سمجهو مون نه ڪو جانيون جدا آهن جگر
تنهنجو مان ۽ منهنجو تون پر آهي قسمت ڌار
سڻج ڪا ”صابر“ سندي سهڻا صدا آهي ڪئي
ڇو ڪرين ٿو تون حجاب سامهون اچ هڪوار
(1971ع)