آدم خور قبائل
هتي آفريقا جي جهنگلات ۾ اندر ڪٿي ڪٿي اڃا به آخمخور قبيلن جا سنسي خيز احوال ملندا رهن ٿا هي قبيلا تهذيب ۽ تمدن جي روشنيءَ کان قطعي محروم آهن. هو سج چنڊ ۽ جانورن جي پوڄا ڪن ٿا ۽ انساني جان جو نذرانو ديوتائن کي ڀيٽا ڪن ٿا خاص طور سينگاريل ڇوڪريءَ کي راڳن ۽ ناچن سان آڻي ان کي ديوتائن جي اڳيان ٻَل چاڙهين ۽ قربان ڪن ٿا ان طرح کين يقين آهي ته اسان وٽان ڏڪار ۽ بيماريون ختم ٿينديون ديوتا راضي رهندا. جيئن تازو ڀارت ۾ بارش جي ديوتا کي راضي ڪرڻ لاءِ اتي جي ماڻهن گڏهه ۽ گڏهه جي شادي ڌام ڌوم سان ڪرائي گڏهن جو جلوس ڪڍيو ۽ گڏهن کي گلن جا هار پارايا. (نواءِ وقت ڪراچي 13 مئي 1987ع)
جهڙيءَ طرح قديم مصر ۾ حضرت عمررضه جي زماني ۾ نيل نديءَ ۾ خوبصورت ڇوڪريءَ کي ٻوڙي قرباني ڏيندا هئا.
هتي نه صرف اُهي قبيلا ساليانن موقعن تي انساني جان جي قرباني ڪن ٿا. پر انساني گوشت به شوق سان کائين ٿا. شايد ان ڪري جو ڏڪار ۾ کين ٻيو ڪجهه ميسر ئي نه هوندو آهي. هنن وٽ تير ڪمان ۽ ڀالا ٿين ٿا. هنن جا آواز شوشڙاٽن جهڙا آهن ۽ منهن تي چن جا سفيد ليڪا ۽ ڪراس اٿن هو سڌريل دنيا جي ڪنهن به حصي سان رابطو پسند نٿا ڪن هو ڪنهن به ڌارئين کي نٿا سهن. ڪيترا سياح ۽ مهم جُو ماڻهو انهن جي هٿان مارجي پورا ٿيا آهن هنن جو تعداد آهستي آهستي گهٽجي رهيو آهي. هنن جي سڌرڻ Civilized ٿيڻ جا امڪان گهٽ آهن باقي تمام جلد هن قبيلي جي دنيا جي تختي تان نيست و نابود ٿيڻ جا ڪافي امڪان آهن.