شاعري

گگن گونگو ٻڌائي ڇا

ڪتاب ”گگن گونگو ٻڌائي ڇا“ اوهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب نامياري شاعر غلام نبي گل جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. غلام نبي گل ڪيئي ورهه پاڻ ۾ پيهي شاعريءَ سان نينهن نڀايو آهي ۽ غزل جهڙي روايت پسند صنف مان اُهو ڪم ورتو آهي، جيڪو اسان جي ادبي تاريخ ۾ وڏي عرصي تائين ياد رکيو ويندو. غلام نبي گل زندگي جي سفاڪ حقيقتن سان اکيون اکين ۾ ملائي ڏسي ٿو پنهنجي تخليقي شعور جو برملا اظهار ٿو ڪري ۽ پنهنجي دؤر جي سياسي ستم ظريفي ۽ نڪمي پڻ کي وائکو ٿو ڪري. هُو لمحي ۾ جيئڻ وارو شاعر آهي. غافل ناهي وقت جي جبر کان، زندگيءَ جي لطافتن ۽ حسناڪين کان.
Title Cover of book گگن گونگو ٻڌائي ڇا

پنهنجي پاران

رهڻ گمنام ٿو چاهي،
ائين چاهي ٿو مشهوري.

هي شعر مان ائين ئي لکيو هو، ڪنهن خاص، عام ڏانهن اشارتن ڪو نه لکيو هو، مون کي اها خبر نه هئي ته وقت گذرڻ سان اڳتي هلي هي شعر منهنجي زندگيءَ جي عڪاسي ڪندو، هي شعر منهنجي شاعريءَ جي ڪتاب ”آئينو چپ آ“ ۾ آهي. ”آئينو چپ آ“ 1995 ۾ ڇپيو هو، ان وقت تائين مان ادبي سنگت سان ڳانڍاپيل هيس.
وقت ڪنهن جو انتظار نه ڪندو آهي، نه ئي وقت جو ڪو ڀروسو آهي ته ڪنهن جو وقت پاسو ٿو ورائي. ان ئي سال حالتن اهڙو رخ اختيار ڪيو، منهنجو ادبي سنگت سان ڳانڍاپيل رشتو ٽٽي ويو ڪنهن به ادبي سنگت جي گڏجاڻي، ميٽنگ ۾ شرڪت کان پاسيرو رهيس، ان جا ڪي اڻ ٽر سبب پيدا ٿي پيا، ڪجهه صحت صحتمند نه رهي، ڪجهه يارن جا روّيا، ٻه اکيائي، حلقا بندي، اڻ سهندي، خواهشن کي خبرن طور استعمال ڪرڻ، پنهنجي ادبي قد ڪاٺ جي ڀيٽ ۾ ٻئي جي قد ڪاٺ کي بونو سمجهڻ، مان پاڻ کي انهن رعايتن، روايتن سان سهمت ڪري نه سگهيس، ائين سمجهو ته مان اڻ سڌي طرح گمنامي اختيار ڪئي، اردو جي هن مصرع وانگر ”بدنام جو هوگي تو ڪيا نام نه هوگا“ مان ائين چئي گمنام جو هوگي تو ڪيا نام نه هوگا پاڻ کي مطمئن ڪري ڇڏيو، گمناميءَ ۾ لکڻ جي رفتار اڳي کان وڌي وئي. 1995 تائين شاعري جا ٽي ڪتاب منظر عام تي آيا هئا، 2010 تائين ڪتابن جو انگ عدد ارڙهن ”18“ تائين پهتو ان ۾ نه رڳو شاعري، ڪهاڻيون، ناول هڪ اردوء ۾ شاعري جو ڪتاب ٻيو اردوء ۾ ناول شامل هئا.
منهنجن ڪتابن کي منهنجي سوچ کان وڌيڪ پزيرائي ملي. گمناميءَ مون کي ڪراچيءَ کان اسلام آباد تائين مشهور ۽ معتبر ڪري ڇڏيو. ڪراچي اڪيڊمي آف ليٽرس کان مڃتا ايوارڊ ”شيلڊ“ مليو.
محبت ٻرڙو اڪيڊمي قنبر کان شيلڊ ۽ لاڙڪاڻي ”سنڌو“ ايوارڊ سان نوازيو. ان کان علاوه لاهور کان ياسر جواد صاحب جو موبائيل تي مئسيج آيو ته پنهنجي زندگيءَ جو مختصر خاڪو، تخليقي سفر جو ترتيب وار احوال موڪليو، جيئن اوهان جو ذڪر ۽ نالو انسائيڪلوپيڊيا ۾ شامل هجي، اسلام آباد اڪيڊمي ادبيات طرفان ”خبر نامه ميگزين“ اچڻ شروع ٿي ويو. اسلام آباد کان ئي محترم طارق منظور طارق طرفان ليٽر آيو ته پنهنجا ڪجهه ڪتاب اردو سنڌي موڪلي ڏيو. سنڌ ثقافت کاتي کان ليتر آيو، ته پنهنجن ڪتابن جون ڪجهه ڪاپيون 20 سيڪڙو رعايت سان سنڌ جي سڀني لئبررين کي موڪلي ڏيو، مون کي گمنامي ڪٿي جو ڪٿي پهچائي ڇڏيو. مضمون جي عنواني شعر جي موٽ ۾ مون هي شعر لکيو،
پاڻ گمنام ٿو رهي، ليڪن،
گيت ان جا ڪٿي ڪٿي پهتا.

هن وقت شاعري جا ٻه ڪتاب ڪمپوزنگ جي مرحلي مان گذري رهيا آهن، ڪتابن جو انگ ويهه ٿي ويندو.لکڻ جاري آهي بند ناهي ٿيو منهنجي هن شعر وانگر،

اڃا هِي ذهن اونداهو نه ٿيو آ،
اڃا گل ڏات جو ڏيئو ٻري ٿو.

ڪراچي اڪيڊمي آف ليٽرس، اسلام آباد اڪيڊمي آف ليٽرس کان علاوه انڊيا تائين منهنجن ڪتابن کي پزيرائي ملي.
انڊيا جي شاعر واسديو موهي جو تبصرو انڊيا جي ڪونج مئگزين ۾ شايع ٿيو، هتان جي شاعر رکيل مورائي منهنجن غزلن تي مضمون لکيو جيڪو ڪونج مئگزين ۾ ڇپيو، انڊيا جي شاعر موتي رام کي منهنجو لکيل خط ڪونج مئگزين ۾ شايع ٿيو.
عمر جون اسي ”80“ بهارون، خزائون ڏسي چڪو آهيان ، ايڪاسيءَ ۾ هلان ٿو.
ڪجهه وقت کان ڪا الجهن، ڪا اڻ پوري آس، اڌورو پن، وڃايل وجود زندگيءَ کي اٿلائي پٿلائي ٿو ڇڏي، محسوس ڪيان ٿو، مگر سمجهي نه ٿو سگهان ته ائين ڇو آهي؟.
اهڙي وقت، اهڙي حالت ۾ محترم عابد ڪاظمي جو اردو آزاد نظم گنگنائيندو آهيان، ائين لڳندو آهي ته محترم عابد ڪاظمي منهنجي اندر ۾ جهاتي پائي لکيو آهي.
نظم جو عنوان آهي.

جستجو
خالي گهر ڪي دروازي پر
اب بهي دستڪ بجتي هي
ڪبهي طاق وا نهين هوئي
ڪوئي آهٽ بڙهي نهين
ڪوئي آواز اڻهي نهين
ڪوئي چهره کهلا نهين
پهر وه بوڙها شخص
ڪس سي ملني جاتا هي؟


غلام نبي گل
لطيف ڪالوني رحمت پور لاڙڪاڻو.
موبائيل نمبر.033442785191