ڪم نه ٿا ڪن حواس پنج هاڻي.
مان ڇهين حِس حوالي هنج هاڻي.
ڪوئي ورثو نه ڪائي ملڪيت آ،
وِيهه آهن ڪتاب گنج هاڻي.
سڀ کي راضي رکڻ ته مشڪل آ،
رهجي ويا ڪيترن جا رنج هاڻي.
تيز گهوڙي جان ڊوڙي ڪاغذ تي،
سون جهڙا قلم کي سنج هاڻي.
هاءِ ڪورٽ نه آ ادب جي ڪا،
نه ئي انصاف وارا جج هاڻي.
ڏوهه تنهنجا اڃا لٿا ناهن،
سَوَ جي لڳ ڀڳ ڪيا ٿي حج هاڻي.
آئيني گل ڇڏيو آ منهن موڙي،
ڪيئن ڏسي منهن ۾ پيل گهنج هاڻي.