هي گلشن دل جو اجڙيو آهه اهڙو.
بهارن ڀي نه ڀلجي ليئو پاتو.
بنا مقصد اڏامن ٿا خلا ۾،
خيالن کي نه ڇڏ ڇڙواڳ ايڏو.
وفا جو واعدو تنهنجو زباني،
انهيءَ سان خال وچ جو ڪيئن ڀربو.
چوان ٿو سچ خبر جيڪا آ مون کي،
قيامت دڙڪي سان گڏ آ دلاسو.
بنا اطلاع اچي ٿي ۽ وڃي ٿي،
ڪونهي انهي بجليءَ جو ڀي ڀروسو ڪو.
گهڻي ٿوري تي پنهنجا نيڻ برسيا،
اهو هڪ وقت هو گذري ويو جو.
پڇيو آ غمزده دل درد مان گل،
پرينءَ جي پار جو ڪوئي سنديسو.