مان اتي آهيان جتي تون وئين ڇڏي.
تون خبر پنهنجي ٻڌاءِ آهين ڪٿي.
دل نه ٿي ماپي خوشيءَ ۾ شام کان،
هُو ته اچڻو رات آ ٻارهين وڳي.
دير کان چهرا چتائي ٿو ڏسان،
من اهو چهرو به چهرن ۾ هجي.
دل رکي، ڪاٿي رکي ڀلجي ويس،
هاڻ ڳولا سان نه ٿي مون کان لڀي.
هو تصور ڄام جو ڪينجهر ڪنڌي،
دل هوا جي ٿي هندوري ۾ لڏي.
دل جو ٻيو آ، ذهن جو رايو ٻيو،
ڪنهن جي رايي کي ڀلا راضي ڪجي.
دوست ۾ اميد ڇو رکجي غلط،
جي نه ٿي پوري ته دل ڇو ٿي دکي!
ڪا خبر ناهي سڀاڻي ڇا ٿئي،
جو نه وس ۾ ان تي گل ڇا سوچجي.