جا سزا سَهڻي نه، سَهڻي ٿي پوي.
درد جي دل ڀي ته رکڻي ٿي پوي.
زندگيءَ جي اصليت محسوس ٿئي،
ڪجهه اداڪاري به ڪرڻي ٿي پوي.
ڏينهن وٺندو روپ آ ڪيئن رات جو،
وقت کي پوشاڪ مٽڻي ٿي پوي.
موڙ ڳالهين ۾ اچي اهڙو ويو،
ڳالهه وسريل ياد ڪرڻي ٿي پوي.
راهه هُو ڪهڙي اچي، ڪهڙي خبر!
چونڪ تي هر راهه ڏسڻي ٿي پوي.
ضد ۾ ڪا راءِ آئي آ جڏهن،
آخر ان جي راءِ مڃڻي ٿي پوي.
دل کي گل دولاب ۾ رکڻونه آ،
اکين جي عادت به مٽڻي ٿي پوي.