رنگ هڪ ۾ زندگي گهاري رڳو.
باقي رنگن تي نه منهنجو وس پڳو.
ڪا خوشي آئي نه مون کي راس آ،
ڇو غمن کان منهنجو تو رشتو ڇڳو.
تنهنجي هٿ ۾ آهي ساري سور پور،
منهنجي تون هر ساهه جو آهين سڳو.
شهر جون ڪجهه حالتون اهڙيون هيون،
پنهنجي اندر خوف کان هر ڪو ڀڳو.
مون کي ائين موضوع هو مٽڻو پيو،
سچ ڪڙو تو کي چوڻ ڏکيو لڳو.
گل سخن سنج ڳالهه ان کي سمجهندو،
شاعري شاعر جي بت جو آ وڳو.