ٽن اچارن جو هي جيون لفظ آ.
چار هن ۾ حرف هر فن لفظ آ.
چهري چهري جا سڃاڻي داغ ٿو،
ائين اهو سمجهو ته درپن لفظ آ.
ڪنهن نظاري ڪنهن به منظر کان پڇو،
صبح ڇا هر شام درشن لفظ آ.
موت تائين سور سرجڻ کان وٺي،
ايترو ڀوڳي ٿو، سو من لفظ آ.
وس غربت جي نه آهي پوءِ ڀي،
پر ڪشش ۽ پر فريب ڌَن لفظ آ.
ٽوڙي جو هڪ ٻئي جي ابتڙ اصل کان،
دوست ڀي هڪ لفظ، دشمن لفظ آ.
رنگ ۽ سرهاڻ سان واسيل سدا،
گل ڪلين جو ساهه گلشن لفظ آ.