قرب آ دل ۾ کنيو ڪَرُ.
ڄڻ ته ڇولي ڇولي ساگر.
دل جو دروازو کليل آ،
بند آ اوطاق جو در.
مون کي اوسيئڙي ۾ ڏسندين،
بند در کڙڪاءِ هيڪر.
ڪنهن کي آسائش ملي آ،
گهر ته بس نالي ۾ آ گهر.
روز ٿو توکي وهنجاري،
ڇا ته بخاور آ شاور.
آ ٻين جي جر جو ڳيجهو،
سمنڊ کي پنهنجو نه آ جر.
گل گهڻا شاعر ويا ٿي،
هڪڙو گل تون ناهين شاعر.