اک ۾ ان جي ڪي مئڪدا آهن.
ڏسندي سان ئي چڙهيا نشا آهن.
تنهنجي هٿ ۾ ته هڪڙو پٿر آ،
شيشي جا گهر هتي گھڻا آهن.
ڪير ڪنهن جي غلامي چاهيندو،
هٿ ته ڳڻ ڪيترا اُڀا آهن.
راهه اوکي هئي پري منزل،
ڪي ته راهي اتي پڳا آهن.
تنهنجي گهرجو پتو ملي ويندو،
ڪيترا تنهنجا آشنا آهن.
تون جڏهن کان جدا ٿي ويو آهين،
درد دل کان نه ٿيا جدا آهن.
مان اهو ٿو رڳو پڇڻ چاهيان،
مانُ ڇاهي ۽ ماڻهو ڇا آهن.
تنهنجي چرچي ۾ چاهه هو ايڏو،
اڻ ڏٺي ڪيئي گل فدا آهن.