رشتن کي جو ڪٽي ٿو.
فطرت کي ڄڻ ڦٽي ٿو.
خنجر جو رقص جاري،
پل پل ۾ رخ مٽي ٿو.
هر روز نئون آ ماتم،
ساٿين جو انگ کٽي ٿو.
آفت اچي ٿي اڳ ۾،
آدم پوءِ اک پٽي ٿو.
آ ٻار هٿ گليلي،
اُڀ کي اُڀو چٽي ٿو.
اندر آ ان جو خالي،
ست سمنڊ لٽ لٽي ٿو.
هر هر چڪي پوي ٿو،
مس مس ڪو ڦٽ ڇٽي ٿو.
آ عشق جي علامت،
نئون دل ۾ گل ڦٽي ٿو.