لڳي بازار نيلامي.
ڀري ڪو واڪ جي هامي.
ڏٺم گڏ خواب ۾ ويٺل،
سچل، ڀٽ شاهه، ۽ سامي.
ڪو هوندو دال ۾ ڪارو،
ڀلي ماڻهوء جي بدنامي.
اهو ممڪن نه ٿو ڀاسي،
نه آدم ۾ هجي خامي.
نه تنهنجي آ، نه منهنجي آ،
مقّدر جي آ ناڪامي.
لهي چنڊ چوڏهين جو ويو،
مگر آيو نه انجامي.
هتان گذري وڃو هوريان،
ٿيو مس گل آ آرامي.