من موهه ڏي مائل آ.
هر قرب جو قائل آ.
هلڪي ٿي اچي ڇن ڇن،
پازيب يا پايل آ!
ٽين چاپ آ قدمن جي،
ٻن ۾ ٽيون حائل آ.
توسان آ نينهن نرالو،
ڊاڪا جئين ”ململ“ آ.
ٿو سمنڊ سڏي مون کي،
لهرن ۾ نه ساحل آ.
صحرا جو سفر سر تي،
سايو تنهنجو آنچل آ.
خيرات نه گهر ان کان،
جو پاڻ به سائل آ.
تو کي نه وجهي گهائي،
گل گيت هي گهائل آ.