هو به ايڏو ئي ضدي آ.
هوڏ جي ڄڻ ڪا هڏي آ.
سڀ وڪڙ ۽ موڙ اک ۾،
سڙڪ هونئن سولي سڌي آ.
جانعالم جو آ طوطو،
ڳالهه مالڪ جي رٽي آ.
آ اونده جو پوش پاتل،
رات هر ڪائي ننگي آ.
دل لڳي، دل جي لڳي ۾،
لفظ هڪڙي جي وٿي آ.
چغل ٿي بيٺو آ چهرو،
خلق آخر ڇو کلي آ!
جيسين گل کولي نه پڙهجي،
هر چٽي ڄڻ بند مُٺي آ.