غلط رستي وٺي نه هل مون کي.
لکڻ في الحال ڏي غزل مون کي.
منجهي ڇا لاءِ ٿو پوين موڳا،
تون اڌ کڻ بار ڏي ڊبل مون کي.
رسڻ جي ڳالهه ڪر نه ڪا مون سان،
اجل کان اڳ نه ڏي اجل مون کي.
مٿي ۽ هيٺ جي به حالت ۾،
ڇٽل خود کي رکيئه، ٻڌل مون کي.
خدارا ترس جي نظر ڪائي،
اچڻ کان ايترو نه جهل مون کي.
حدون ويو پيار آ ٽپي ساريون،
پلَي وڃ پاڻ يا ته پل مون کي.
تنهنجي جهاتي مٿان جهاتي آ دل ۾،
اڳي کان ڀي وڻين ٿو گل مون کي.