اُوٺيئڙو
اوٺيئڙا ڙي اوٺيئڙا ھو، او منھنجي وندر وئي وڻڪارن ۾!
جھَل واڳ ته ڪي واڪا ڪريان لا، من ڪا ڪھل پوي بَر وارن ۾!
اُٺن سنواريون سِھ سين قطارون، مارن مون کي لوڪ ميارون،
اکڙيون منھنجون مَرم جون ماريون، مَن ڪو مان ڪري موچارن ۾!
اُٺن جو اکڙيون، اجرڪ ڦلڙيون، منھنجي بدن ۾ اُڀريون دُرڙيون،
ھيکل منھنجي وايون وِلڙيون، او مان ڪيئن ڪنديس مونجھارن ۾!
اُٺن جون ڳانيون، نيھن نشانيون، وِھُ ٿيون ماروئڙن جون ماڻيون،
آءٌ جھليان ڪيئن ھِت مھمانيون، او منھنجو اَنت ويو اوڇنگارن ۾!
اُٺن جون جھوڪان، سرءُ جون سوڪان، آءٌ ٿي سوڪھڙن ۾ سُڏڪان،
لڳڙيون جن کي نينھن جو نوڪان، تن گھمڻ ڇڏيا گـلذارن ۾!
اُٺن جو واڳان، سنھڙيون واڳان، سُورن وانگي سوگھيون واڳان،
آءٌ ٿي روئي راتيون جاڳان، ويا ويل وھي ويچارن ۾!
اُٺن جا پيرا، کيرا ويرا، آءٌ ڀريان ڪيئن تن سان ڀيرا،
درد جن وٽ دُنگ نه ديرا، ڪيئن پير کڄن تن پارن ۾!
*