روئجي ٿو تہ تازو ٿو ارمان ٿي
مرڪجي ٿو تہ برپا ٿو طوفان ٿي
ياد تنھنجي اچي ٿي جڏھن چنڊ جان
دل ستارن جئان ٿي پريشان ٿي
تنھنجي اميد آئندي جو ايمان ٿي
ھر گهڙي تي حياتيءَ جو سامان ٿي
روز ٿيون تنھنجون ڳالھيون ھلن ڳوٺ ۾
روز ٿو درد دک در تي مھمان ٿي
تون جڏھن زندگي ۾ ٿي پائين ليو
نينھن ٿو رينھن ٿي آس ٿي جوان ٿي
مان جي برباد ٿيس غم نہ آھي ”نياز“
شل نہ منھنجي ڪري ڪو پريشان ٿي