ھن دور ۾ اسان جو، اظھار ياد رکجان
اقرار ياد رکجان، انڪار ياد رکجان
ڪاغذ جي گل کي ھرگز، اصلي نہ چئي چڪاسي
ان ڳالھ تي اسان جو تڪرار ياد رکجان
سچ آ زھر تہ بہ ٿا، ان جا پيون پيالا
اي زندگي اسان جو ڪردار ياد رکجان
ڪا عشق جي علامت، ڪا حسن جي شھادت
ھيءَ مدعا اسان جي ھربار ياد رکجان
اُڀ تي وڏو تہ بيشڪ! ڌرتي مٿان جڏو: پر
انسان جا اھي ڀي، پرڪار ياد رکجان
ڪينءَ دوستيءَ سانگي ٿو دشمني لکائين
سمجهونٿا کيڏ تنھنجي، سرڪار ياد رکجان
ھي قيد ھي اجل تہ بہ، آھي ضمير زندہ
جاري اسان جي رھندي پيڪار ياد رکجان
ايندو ”نياز“ جڳ ۾ ڪو انقلاب آخر
اھڙا نظر اچن ٿا، آثار ياد رکجان